GARİP RUH HALLERİ!

Bazen garip bir ruh haline bürünüyorum sanki bedenim olay yerinde ama ruhum yok dalmış gitmiş ama hep eskilere bir alıp veremediğim mi var eskilerle bilmiyorum.Kapanmamış hesaplar belkide onu dabilmiyorum.

Hani şu hep herşey bittikten sonra "neden böyle söyledim keşke şöyle söyleseydimler"sanırım bunlar hep defterleri açık bırakıyor kapatmak istiyorum aslında çünkü ne kadar açık defter varsa zihnimde dağınıklık o kadar artıyor neyi nereye koyacağımı bilemiyorum yemek sonrası mutfak tezgahının üstü gibi oluyor zihnimin içi resmen facia bir an önce ordan çıkmak istiyorum orayı toplamak herşeyi temizlemek yerine koymak offf çok zor en iyisi bırakıp çıkmak ama işte olmuor bişey lazım oluyor mesela giriyorsun içeri heryer leş gibi yine moralin bozuluyor yine kaçıyorsun olmuyor bişeyler hep yarım yamalak pislik içinde kalıyor.

Biliyorum herşeyi toplamam lazım açık defterleri kapatmam raflarına yerleştimem lazım ancak ozaman ruhum tekrar bedenime geri dönecek dolanıp durmayacak eskilerde ama yapamıyorum boşalt özlem şu zihninin içini diyorum hele geceleri bir türlü uyuyamıyorum düşünme düşünme desemde olmuyor işte naparsam yapayım olmuyor.

Bir insanın aklına küçükken kardeşini kandırdığı gelir mi bunun vicdan azabını duyarmı yada haksız yere bağırdığı kızının ağlaması sonra olayı kavrayınca sarıldığımda öptüğümde o herşeyi unutuyor gülüyor oynuyor bana sımsıkı sarılıyor ama ben bir türlü çıkamıyorum işin içinden o ruh halinden kurtulamıyorum nayapacağımı da bilemiyorum. 

Ruhu dinledirmek lazım ama nasıl bilmiyorum bilmiyorum..

Not:Resim netten alıntıdır.